Her şey tam gibi yaşıyoruz.
Tam mutlu olmuş gibi
Tam huzurluymuş gibi
Tam sevmiş
Tam sevilmiş
Tam değer göstermiş ve de görmüş gibi
Eksiğiz.
Hayatın hengamesinde eksiklikleri görmezden geliyoruz.
Günün en karanlık en sessiz en yalnız anında çıkıyor eksiklikler
Mutsuzluk bir köşede huzursuzluk hissi diğer köşede
sevmediğimiz kalbimiz ve de hiç sevilmemiş biz
en değersiz hali ile oturmaktayız yüzlerimiz birbirimize dönük
Eksiğiz diyoruz
Tamamlamaya çalışma arzusu bitik
Çabalamak boş ve de gereksiz
Zaten kim tam anlamıyla tamamlayabilmiş ki kendini
ya da bir başkasının eksikliğini ?
Eksiğiz!
Az kalıyoruz kendimize bile
Yetmeyen yerde kader diyoruz.
kabullenmeyi kanaatkarlık sayıyoruz
aza kanaat edip sükunete sarıyoruz kendimizi
Eksiğiz!
Gel tamamla demeye dil lal
Gelecek olana gurur duvar
Sorsalar kabullenmisiz
Sorsalar biz böyle de iyiyiz
Eksiğiz!
Eksiklik yoksunluktan değil
Varız hatta çoğuz bile kendimize
Naftalin gibi açık kalmışız tüketmekteyiz
Ama zaman
Zaman durmaz
Zaman acımasız
Zaman tüketiyor
Eksik yanın aşınıyor
Eksiklik bitiriyor
Eksiklik kabul edilir gibi değil
Eksiğiz!
En büyük fazlalığımız bu
Doyumsuz bir girdap
Arttıkça artıyor
Ve sanılanın aksine eksikliği tamamlamaya yetmiyor herhangi biri
Herhangi biri fazlalık oluyor sadece
Eksiğiz!
Herhangi biri değil ihtiyaç
Herhangi birine değil kalp muhtaç
SD...
Eksikliği bilmez insan tamamlanmadan .
Eksiklik anlatamaz tamı bilmeden
Yaşar gidersin eksik bile hissetmeden
Tamamlanınca anladım.
RSD :)
