HADİ…

Utanmazlığına sığın, yüzünü kızart, hadi dön, kolaysa bıraktığın yerden tekrar başla, sil her şeyi, her şeyi bir bir sil, hadi kolaysa beni de sil, tekrar yaz, hadi yaz, tüm imla kurallarını bir bir giydir üstüme, bezet ünlemlerinle hayretlerini ve kaldır eskiye dair soru işaretlerini hadi noktayı koyduğun yerden yeni bir başlık at, bana bir paragraf aç ve şöyle başla nerde kalmıştık… Ya da dur boş vermeyi öğren ve ilk bende uygula hadi beni boş ver sen keyfine bak…
Hadi şimdi başla boş vermişliğin rahatlığıyla aldat kendini aldan kendine kandır yalanlar söyle parantez içlerinde saklayıp sadece bana sunduğun tüm sözcükleri söyle başkalarına değerini düşür sözcüklerin hadi anlamını yitirsin sevgi denen meret hadi söyle yalan söyle kandır karşındakini de
Vazgeçtim artık vazgeçtim üzülmekten canımı acıttığında vazgeçtim senli hayatın hayallerindeki mutluluktan hadi sende geç yalana sığındığın sahte hayatına yönel unut beni benli hayatı ben çoktan yapmaya başladım…
Nasıl bekledim seni nasıl umutla nasıl aşkla nasıl masumca aptallık mı evet tarifsiz ölçüsüz bir aptallık yerli yersiz zamansız bir güvendi içimdeki kime ne için ne için güven kim değerdi ki aşka kim değerliydi ki kimse hiç kimse…
Koskoca bir boşluk al sığdır tüm düşlerini şimdi hadi kur hayallerini doldur boşlukları koy yerime bir başkasını hadi sarıl onla hayallerimize benden sana hediye kurulmuş tüm düşler. Ben senden sonra hepsini devirdim devrik cümlelerim var artık adı senli yarınlara küs adı sen olan hayallere kin nefret ama sen boş ver boş ver…

Suzan DİNLER...2010