yokluğunda eriyorum
hiç oluyorum
kanıyordum önceleri
vicdanıma yeniliyor
merhametimden kanıyordum
tutarsızlığı tüketti içimdeki merhameti
inancımı yitirdim
tükettim bendeki seni
artık!
artık sayfalara bile karalamaya değmez göz yaşların
artık inandırmıyor bana aşkı masum bakışların
artık gitmelerin daha çok gönderiyor beni
artık kalamıyorum inancımı yitireli beri
ölüyorum yok oluyorum bitiyorum deme
deme ki kandırılmış hissetmeyeyim kendimi
bir gidiş
bir bitiş
bir son ertesi
Suzan DİNLER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder