Ben seni hiç sevmedim aslında
sevme ihtimaliydi sevdiğim
yalnızlık korkusuydu
dönüp dolaşıp sende kendimi bulmanın rahatlığıydı
güvenmek zor iş bu devirde
ben seni sevmedim sana güvendim
yokluğunda bile sevginden emindim
belkide buydu
birinin seni gerçekten seviyor olduğunu bilmek
yıllar geçse de dönüp dolaşıp sığınılacak bir limanın varlığı
ve yalnızlığın mutlak nihayet noktası
sendin
öylesine ben
öylesine benim olmaya hazır
ve kendimi sana adamaya hazır ben
ama yetmiyor be
eksik kalıyor birşeyler
ne olduğunu bilmediğim
kayıp bir duygu
şimdi gitsen
en çok üzülen olurum ben
ama kalsam bir o kadar da üzerim .
Hadi
bitsin bu sürünceme
bitsin bu amansız işkence
bitsin bu belirsizlik
Eyvallah adam
varlığına yokluğuna en çok da güzel yüreğine
Eyvallah...
Suzan DİNLER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder