23 Temmuz 2015 Perşembe

Yine Boyumuzu Aştı Keşkeler

keşke verdiğimiz kararlardan hiç pişman olmasak
keşke keşkelerimiz olmasa bir insana dair…
beslenen umutlar öldürmese geleceğimizi
o güvendiğimiz adam/kadın hep öyle kalabilse
keşke değişmese kimse
parmak izleri gibi net ve tek olsa karakterleri
uzun vadeli kurulmuş hayaller bir kaşık suda boğulmasa
birlikte çıkılan yolda en kestirme yolu aramasa dönüş için bir taraf
ya da sonsuz çarelerin içinde tek çare kaçmakmış gibi en ufak sarsıntıda
yol almasa meçhule
bilinmez hep mi cezbedicidir
herkes mutlak bir kez gitmeyi istemiş midir
keşke yetse var olan
keşke geçmişe özlem yerine geleceğe hasret duyulsa birlikte…
mecburi bir bağ değil
hele ki razı olunmuş bir mahpusluk
keşke zordan zorunlu olmasa hiç birşey
keşkesiz mutluluklar yaşasak tadı damaklarda
yad edilse geçmiş kahve kokularında

şimdi bir dilek hakkım olsa
tüm keşkeleri boğardım bir bardak suda .

SZN

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder